ภาษาอังกฤษ

If Clauses 
 

If Clauses หรือ Conditional Sentences คือ ประโยคที่มีข้อความแสดงเงื่อนไข (conditions) หรือการสมมุติ ซึ่งประกอบด้วยประโยคเล็ก 2 ประโยครวมกัน และเชื่อมด้วย conjunction "if" ประโยคที่นำหน้าด้วย if แสดงเงื่อนไข เราเรียกว่า if-clause และประโยคที่แสดงผลเงื่อนไขนั้น เราเรียกว่า main clause If it rains , I shall stay at home. (If-clause) (main clause) If + Present Simple , Future Simple.......(type 1) (if-clause) (main clause) If + Past Simple , S + would + V1 ........(type 2) (if-clause) (main clause) If + Past Perfect , S+would/should + have +V3.........(type 3) (If- clause) (main clause) Conditional Sentences แบ่งออกเป็น 3 ชนิด คือ 1. TYPE ONE เป็นการสมมติถึงเหตุการณ์ในปัจจุบันหรืออนาคต แสดงเงื่อนไขที่น่าจะเป็นไปได้ (possible condition) If he goes to London , he will meet his old friend. 2. TYPE TWO เป็นการสมมติในปัจจุบันที่บอกความสงสัย (doubt) แสดงเงื่อนไขที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ (impossible condition) If I were you , I would go to study abroad. 3. TYPE THREE เป็นการสมมติในอดีต แสดงเงื่อนไขที่ไม่อาจเป็นไปได้เลย และตรงกันข้ามกับความเป็นจริงในอดีต If I had known your arrival , I would have met you at the airport. If you had gone to party last night , you would have seen your girlfriend. หมายเหตุ : Conditional Sentences จะขึ้นต้นด้วยประโยค If-Clause หรือ Main Clause ก็ได้ เช่น If I had some money , I would go abroad.หรือ I would go abraod if I had some money.

IF-CLAUSE TYPE ONE A. If + Present Simple , + Present Simple ใช้กับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ (natural laws) ทางด้านวิทยาศาสตร์ หรือการกระทำที่เป็นนิสัยของแต่ละบุคคล (habitual actions) เช่น If water is heated , it boils. If ice is heated , it melts. If a metal is heated , it expands. If it is fine , Jim usually walks to school. If you hurt dogs , they bite you.. If students don't study , they usually(sometimes, often, generally) fail. ข้อความเหล่านี้ จะเป็นข้อความทั่วๆ ไป (general statements) ซึ่งเป็นความจริงเสมอ และเมื่อเหตุการณ์แรกเกิดขึ้น เหตุการณ์ที่สองจะเกิดขึ้นเสมอ ประโยคเงื่อนไขดังกล่าวนี้ เราสามารถใช้ when/whenever แทน if ได้ ซึ่งมีความหมายเหมือนกันทั้ง 2 คำ เช่น Whenever/When / If people are tired , they generally go to bed. Plants grow quickly when/whenever/if you water them. I sing if I am happy. If a woman has a children , she must look after them. I cannot understand you if you speak Chinese. If you have a cold , it is wise to go to bed. If you throw a stone into water , it sinks. A. If + Present Simple , Imperative ใช้กับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ถ้าเหตุการณ์แรกเกิดขึ้น เหตุการณ์ที่สองจะเกิดขึ้นตามมาด้วย If you see him , tell him to phone me. Don't go outside the harbour if the wind is very strong B. If + Present Simple , Future ใช้กับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตและเฉพาะกรณี (specific statement) ซึ่งเหตุการณ์ที่สองจะเกิดขึ้นหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับเหตุการณ์แรก If George goes , he will get the medicine for you. If he comes , I will speak to him. การใช้ Conditional Sentences Type One อื่นๆ 1. if.........not = unless (ถ้าไม่) ในประโยคปฏิเสธ เรามักใช้ unless แทน มีรูปดังนี้ Unless + Present Simple , S + will/shall + V1 a) If there is no rain , the flowers will die.= Unless there is some rain , the flowers will die. b) Peter will miss the bus if he doesn't run.= Peter will miss the bus unless he runs. c) He doesn't walk to school if it isn't fine.= He doesn't walk to school unless it is fine. d) I won't come if he doesn't call me.= I won't come unless he calls me. ข้อควรจำ unless นั้นมีความหมายเป็นปฏิเสธ มาจาก if......not เพราะฉะนั้นในประโยค if-clause เมื่อใช้ unless แล้วกริยาในประโยคนั้นจะต้องเป็นรูปบอกเล่าเสมอ 2. even if ซึ่งมีความหมายว่า "ถ้าแม้ว่า" นั้นใช้เน้น if หมายความว่า "ถ้าเผื่อว่า" ในประโยค if-clause ได้ - Even if you give me 10,000 baht , I won't tell you. - Even if they hurt me , I won't help them. - He never hurries even if he is very late. - She never shouts even if she gets angry. 3. ใช้ if + Present Simple และใน main clause ใช้กับกริยาช่วยอื่นๆ คือ may,must ,needn't, ought to, should, can , be able to ได้ จะมีความหมาย ดังนี้ a) may แสดงความหมายแสดงผลของเงื่อนไขที่เป็นลักษณะที่น่าจะเป็นเป็นไปได้ (possible result) (ปกติเราใช้ will /shall จะแสดงเงื่อนไขที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน (certain result) เช่น - If he starts now , he will be in time. (certain result) แสดงผลของเงื่อนไขที่จะเกิดขึ้นแน่นอน - If he starts now , he may be in time. (possible result) แสดงผลของเงื่อนไที่น่าจะเป็นไปได้ b) must , ought to , should ให้ความหมายว่า ต้อง , ควรจะ - If you go out tonight , you must put a coat on. ถ้าเธอออกไปข้างนอกคืนนี้ เธอต้องสวมเสื้อโค้ช - If you go out tonight , you ought to (should) put a coat c) ใช้ may , can ให้ความหมายเป็นการบอกอนุญาตให้ และการให้อนุญาต - If you are in a hurry , you can (may) take my car. (=permission) - If you go out tonight , you may (can) wear my coat. (=permission) d) ใช้ needn't = ไม่จำเป็นต้อง If you go out tonight , you needn't wear a coat. e) เมื่อ can มีความหมายว่า ความสามารถ (ability) เราจะใช้ will be able to เช่น - If you study hard, you'll be able to speak English very well soon. 4. if + will ใช้เมื่อแสดงการแนะนำหรือขอร้องอย่างสุภาพ - If you'll excuse my asking , how old are you? - If you'll forgive my saying so, you are getting fat. - If he will cook dinner , I'll wash the dishes. 5. if + should ใช้เมื่อสิ่งสมมุตินั้นมีโอกาสเป็นจริงได้น้อยในอนาคต หรือผู้พูดไม่ค่อยแน่ใจ ว่าเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นหรือไม่ จงเปรียบเทียบ 2 ประโยคนี้ - If you change your mind , I'll gladly exchange it for you. (= I don't know whether you will or not = ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นหรือไม่) - If you should change your mind , I'll gladly exchange it for you. (= It seems unlikely that you will change your mind = ไม่มีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนใจ) 6. if + would like (would care) = wish / want (ใช้กับ if cluase type one เท่านั้น - If you would like to come , I'll get a ticket for you. - If you would care to see some of our designs, I'll show them on Monday.Conditional Sentences "Without If" การละรูป if ใน Type One สามารถทำได้ โดยใช้ should แทน if a) If you see Katty , tell her I want her. = Should you see Katty , tell her I want her. b) If the weather is too bad, we won't go for a picnic. = Should the weather be too bad , we won't go for a picnic. (หลัง should ตามด้วย V1) c) If you should find it , please send it to me. = Should you find it , please send it to me. (ประโยคที่ใช้ if และ should ดังกล่าวนี้มีความหมายเหมือนกัน แต่ประโยคที่ใช้ should นิยมใช้ในภาษาเขียน)

IF-CLAUSE TYPE TWO โครงสร้าง If + Past Simple , S + would + V1 1. If + S +were + to+V1 , S+would + V1 2. Unless + Past Simple , S + would + V1 a)ผู้พูดแสดงความสงสัยว่าเหตุการณ์ที่สมมติจะไม่เกิดขึ้นเพราะฉะนั้นผลของการสมมติจะไม่เกิดขึ้นเช่นเดียวกัน - If I had money , I would go abroad.(=I don't have money right now.) - What would you do if you came top in the exam?(= I have a lot of doubt.) -John is very lazy. If he didn't study hard , he wouldn't pass his exam. (=John is very lazy, he isn't likely to study hard.) b) เมื่อพูดถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้หรือจินตนาการ (Impossible and imaginary) - What would you do if you saw a ghost? - If today were Sunday , I would be at home. (but today isn't Sunday.) (= Were today Sunday I would be at home.) การละรูป if จะใช้กับกริยา were - If I were you , I would go to study abroad.(=Were I you , I would go to study abroad.) - If I were a bird , I would fly all over the world.(= Were I a bird , I would fly all over the world.) (การละรูป if ที่ใช้กับกริยา were) หมายเหตุ -- เราใช้ were กับประธานที่เป็นทั้งเอกพจน์และพหูพจน์ เช่น if I were , if he were , if she were , if they were , เป็นต้น เพราะเป็นการสมมติจากจินตนาการ แต่ถ้าใช้ was กับประธานเอกพจน์ก็ได้ เช่นกันเ ช่น If I was, ect.... นอกจาก would ที่ใช้ใน main clause แล้ว ยังมีกริยาช่วย should , might , could ที่สามารถใช้ใน conditional Type Two นี้ได้อีก แต่ความหมายแตกต่างกันออกไป - If she came , I should/would see her. (แสดงผลที่จะเกิดขึ้นตามสมมติ certain result) - If she came , I might see her. (แสดงการคาดคะเน possibility) - If it stopped snowing , he would go out. (certain result) - If it stopped snowing , you could go out. (permission , ability) การใช้ Conditional Sentences Type Two อื่นๆ เราใช้ were to + V1 แทน Past Simple ใน if-clause เพื่อเน้นถึงการสมมติที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ - If I passed the exam , he would be astonished. - If I were to pass the exam , he would be astonished.(ในประโยคทั้งสองข้างต้นนี้ มีความหมายเหมือนกัน แต่ประโยคที่ใช้ were to นั้น ผู้พูดมิได้หวังว่าจะสอบผ่าน) -If he went , he would tell you first.If he were to to go , he would tell you first.(were to go กล่าวถึงแผนการและการเสนอแนะ) She wouldn't cry like that if she weren't ill.= She wouldn't cry like that unless she were ill. I wouldn't eat them if I didn't like them.= I wouldn't like them unless I liked them. a) เมื่อแสดงความรำคาญในกรณีที่ถูกรบกวน - If you would stop singing , I would be able to study. b) ใช้ในจดหมายราชการ หรือจดหมายธุรกิจ- I would be very grateful if you would pay your bill. - We should appreciate it if you would fill in this form.

IF-CLAUSE TYPE THREE If + Past Perfect , S + would + have + V3 If + Past Perfect , S+would + V1 NOWใช้กับเหตุการณ์สมมุติที่ตรงข้ามกับความเป็นจริงในอดีต ความเป็นจริงในอดีต : You didn't go to the party last night. You didn't meet your girlfriend. สิ่งสมมุติ : If you had gone to the party last night , you would have met your girlfriend. ( = Had you gone to the party last night, you would have met your girlfriend.) (การละรูป if)ความเป็นจริงในอดีต : I didn't pass the exam last semester. I didn't study hard. สิ่งสมมุติ : I would have passed the exam last smester if I had studied hard. (= Had I studied hard , I would have passed the exam last semester.) ความเป็นจริงในอดีต : My wife was so angry with me. I forgot that yesterday was her birthday. สิ่งสมมุติ : My wife wouldn't have been so angry with me if I hadn't forgotten that yesterday was her birthday. (=Had I not forgotten that yesterday was my wife's birthday, she wouldn't have been so angry with me.) ความเป็นจริงในอดีต : I had an accident last year . I drove the car very fast. สิ่งสมมุติ : I wouldn't have had an accident last year if I hadn't driven the car very fast. (= Had I not driven the car so fast, I wouldn't have had an accident last year.) ****หมายเหตุ ****การสมมุติเหตุการณ์อาจเป็นการผสมผสานกันของเหตุการณ์ในอดีตและปัจจุบันก็ได้ ซึ่งเราจะเรียกว่า เป็นแบบผสม (Mixed Type) กล่าวคือ การสมมุติเหตุการณ์ที่ตรงกันข้ามกับความจริงในอดีต ใช้ Typethree และการสมมุติเหตุการณ์ที่ตรงข้ามกับความเป็นจริงในปัจจุบันใช้ Type Two สังเกตุโครงสร้างแบบนี้ค่ะนั่นคือ ประโยค if-clause เป็นเหตุการณ์สมมติในอดีต และ main clause เป็นเหตุการณ์สมมุติในปัจจุบันดูตัวอย่างต่อไปนี้ค่ะMixed Type - If I had checked the oil in my car carefully yesterday , I wouldn't be in trouble now. (ถ้าฉันตรวจดูน้ำมันในรถอย่างรอบคอบเมื่อวานนี้ ฉันคงจะไม่ตกอยู่ในความลำบากขณะนี้ ) (นั่นคือ ความเป็นจริงในอดีตคือ I didn't check the oil in my car yesterday และความจริงในปัจจุบันคือ I am in trouble now.) - I If I hadn't gone to bed so late last night, I wouldn't be tired today.. (ถ้าฉันไม่ได้เข้านอนดึกมากเมื่อคืนนี้ วันนี้ฉันก็คงจะไม่เหนื่อยแบบนี้) (นั่นคือ ความเป็นจริงในอดีต คือ I went to bed so late last night.ความจริงในปัจจุบันคือ I am tired today.) - If it had rained so much last year, my crops would be better now. (ถ้าฝนตกมากเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้พืชผลของฉันคงจะดีกว่านี้) (นั่นคือ ความเป็นจริงในอดีตคือ It didn't rain so much. ความจริงในปัจจุบัน คือ my crops are not good now .)